Η μηχανή του χρόνου.
Μια μηχανή του χρόνου θα ήταν ίσως το πιο χρήσιμο εργαλείο για την ανθρωπότητα, αλλά δυστυχώς είναι ανέφικτο να κατασκευαστεί – ή μάλλον ανέφικτο να λειτουργήσει.
Πρόβλεψη του μέλλοντος.
Αν δεν μπορείς να ταξιδέψεις στο χρόνο, μια καλή εναλλακτική είναι να προβλέπεις το μέλλον. Αν μπορείς να προδικάσεις την έκβαση εμπορικών συναλλαγών, ισοτιμιών, μετοχών έχεις μεγάλη αβάντα στο χρηματιστηριακό παιχνίδι και μπορείς να πλουτίσεις χωρίς να σε φάει το άγχος. Άλλωστε, τι να τα κάνεις τα λεφτά αν είναι να τα φας στους γιατρούς;
Το μεγάλο σορτάρισμα.
Αν δεν μπορείς να ταξιδέψεις στο μέλλον αλλά ούτε και να το προβλέψεις, μην ανησυχείς, πάντα υπάρχουν εναλλακτικές, για να γίνει η δουλειά σου. Δες για παράδειγμα τον επιχειρηματία που, για να είναι έτοιμος στα εγκαίνια, έστησε από την Κυριακή το λούνα παρκ στην εμποροπανήγυρη, ενώ η απόφαση έγκρισης για την εκμίσθωση ψηφίστηκε από το ΔΣ το βράδυ της Δευτέρας.
Το χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Μια άλλη εναλλακτική για τη μηχανή του χρόνου, δυστυχώς μόνο για το παρελθόν, είναι η αναζήτηση στα αρχεία του δημοσίου. Δεν είναι βέβαια τόσο συναρπαστική όσο η ιστορική έρευνα, αλλά δεν έχουμε όλοι άδεια να σκάβουμε, ψάχνοντας χαμένους (ή κρυμμένους) θησαυρούς, οπότε εγώ προσωπικά συμβιβάζομαι με τη Διαύγεια.
Το 2012 ο τότε δήμαρχος (ένας από το χωριό, δεν τον ξέρετε) είχε αποφασίσει να νοικιάσει το χώρο της εμποροπανήγυρης σε λούνα-παρκ με δημοπρασία και τιμή εκκίνησης 60.000€ αλλά κανείς δε συμμετείχε στη δημοπρασία. Τελευταία στιγμή, στις 6 Σεπτεμβρίου, το ΔΣ εκβιάστηκε από επιχειρηματία για να παραχωρήσει την έκταση έναντι 30.000€. Ο δαιμόνιος (τότε) δήμαρχος απέσπασε τιμή μάρκας για τα παιδιά της πόλης 2,5€ έναντι 4€ και 5€ που πλήρωσαν οι γονείς το 2011.
Το ίδιο έργο επαναλήφθηκε το 2013. Ο (τότε) δήμαρχος αποφάσισε τιμή εκκίνησης για τη δημοπρασία τις 60.000€, πιθανώς θεωρώντας ότι η κρίση πέρασε και λεφτά υπάρχουν. Φευ, ουδείς παρουσιάστηκε και ο δήμος πιάστηκε πάλι κορόιδο, αφού στις 5 Σεπτεμβρίου παρουσιάστηκε επιχειρηματίας που προσέφερε 15.000€ και έσωσε την παρτίδα. Ο δαιμόνιος (τότε) δήμαρχος κατάφερε με τη γοητεία του να αποσπάσει τιμή μάρκας 3€ από 4€ και 5€ που ήταν το 2012, όπως θα θυμάστε από την προηγούμενη παράγραφο. Βέβαια, αν δεν έχετε καλή μνήμη, μπορείτε να ξαναδιαβάσετε την προηγούμενη παράγραφο αντί να πιστεύτε τα παπατζιλίκια κάθε δαιμόνιου δημάρχου.
Το 2014 ήταν επιτέλους η ευκαιρία του (τότε) δημάρχου να πιάσει το στόχο των 60.000€ που τον στοίχειωνε από το 2012. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ενδιαφερόμενων, κανένας δεν κατέθεσε τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Ως από μηχανής θεός, παρουσιάστηκε ο επιχειρηματίες που είχε πληρώσει τα 15 χιλιάρικα την προηγούμενη χρονιά και προφανώς συμφωνώντας με την άποψη του δημάρχου ότι τα μνημόνια πέρασαν, προσέφερε το ιλιγγιώδες ποσό των 26.500€
Fast forward στο 2018, η προσπάθεια της (τότε) δημοτικής αρχής απέβη επίσης άκαρπη και το λούνα παρκ δόθηκε με απευθείας εκμίσθωση έναντι 20.000€ συν επιπλέον 1.000€ που ο νέος επιχειρηματίας υποσχέθηκε να διαθέσει για κοινωφελή σκοπό. Όπως λέει και μια παλιά αραβική παροιμία «τα σάβανα δεν έχουν τσέπες». Αφού δε θα τα πάρεις μαζί σου, γιατί να στα φάει η εφορία;
To 2019, ο (τότε) δήμαρχος απέτυχε οικτρά να διαβάσει τα μηνύματα των αγορών και η οικονομική στενότητα δεν του επέτρεψε να πιάσει το στόχο των 48.000€. Μη φειδόμενη κόπων, η δημοτική αρχή πέτυχε μετά από διαπραγμάτευση να πάρει 22.000€ για το λούνα παρκ.
Ακολούθησαν 2 χρόνια χωρίς εκδηλώσεις, λόγω της υγειονομικής κρίσης.
Δυστυχώς, το 2022 η πανδημία του κορωνοϊού εκτροχίασε τις οικονομικές αναλύσεις επί τα χείρω, και οι προβλέψεις για 48.000€ έφυγαν ξανά κουβά με κατάληξη η έκταση να δοθεί για 24.000€
Επιστροφή στο Μέλλον
Όπως φαντάζεστε η φετινή συμφωνία με τον επιχειρηματία ήταν 22.000€ αφού η διαδικασία δημοπρασίας με τιμή εκκίνησης τις 40.000€ κηρύχτηκε άγονη, λόγω έλλειψης κορόιδων (αν και το σωστότερο θα ήταν να πω λόγω περίσσειας κορόιδων που αγόγγυστα πληρώνουν).
Θα περίμενε κανείς από πρόσωπα που (κατά δήλωσή τους) παίζουν τις διαδικασίες της τοπικής αυτοδιοίκησης στα δάχτυλα, με τα χρόνια να έχουν αποκτήσει αρκετή εμπειρία, ώστε να μην είναι έρμαια των επιδιώξεων κάθε επιχειρηματία. Ο αιρετός που εκβιάζεται από καταστάσεις και προθεσμίες δεν υπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνίας. Αν επιμένει να διεκδικεί ρόλο, δύο τινά συμβαίνουν: ή δεν μπορεί να αντιληφθεί την αδυναμία του ή δε θέλει.
Υ.Γ. Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις δεν είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα δεν είναι καθόλου συμπωματική και ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα.