Τα πράγματα για τους αγρότες δεν είναι όπως φαίνονται. Είναι πολύ χειρότερα απ’ ότι φαίνονται. Δεν είναι μόνο τα φορολογικά και το ασφαλιστικό, δεν είναι μόνο τα επιμέρους και κατά τόπους ιδιαίτερα προβλήματα των αγροτών. Είναι πλέον το πράγμα πολύ σοβαρό, δεν είναι θέμα επιβίωσης μόνον, αλλά και υπόστασης του κάθε παραγωγού ξεχωριστά. Προς τι αυτός ο «δακρύβρεχτος λόγος»;
Η εβδομαδιαία κυριακάτικη εφημερίδα «Το Παρόν» είναι από τις ελάχιστες των ελαχίστων, για να μην πούμε η μόνη πολλές φορές, που δημοσιεύει ρεπορτάζ που αφορούν τους αγρότες. Το σύνολο των πανελλήνιων εφημερίδων είτε αδιαφορεί (γιατί δεν γνωρίζει τι εστί «αγροτικός τομέας», με εξαίρεση τις εξειδικευμένες εφημερίδες που υπάρχουν για τα αγροτικά ζητήματα). Το «Παρόν» αποτελεί μια εξαίρεση στον «αθηναϊκό» κανόνα. Έτσι λοιπόν την περασμένη Κυριακή (6/12/2015), είδαμε σε πρωτοσέλιδο κυρίως τίτλο και ρεπορτάζ να αναφέρεται ότι «οι αγρότες βρίσκονται στο έλεος των ξένων, μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, όπου πήραν στα χέρια τους όλα τα δάνεια της Αγροτικής Τράπεζας».
Η εφημερίδα αναφέρει (γνωστή για τον κοφτό και πραγματιστικό γράψιμο των ρεπορτάζ και απόψεων της) ότι «σίγουρα η κυβέρνηση και πρωτίστως οι υπουργοί που διαπραγματεύθηκαν με τους έξω την ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων τραπεζών δεν πήραν χαμπάρι ότι, μαζί με όλο το τραπεζικό σύστημα που πρόσφεραν στα ξένα funds έναντι πινακίου φακής, παρέδωσαν στους ξένους και τους αγρότες μας, και μέσω αυτών όλη την ελληνική καλλιεργήσιμη γη. Και δεν πρόκειται για λόγια του αέρα ούτε για κάτι που λέγεται από αντιπολιτευτική διάθεση. Δυστυχώς, είναι η πολύ πικρή αλήθεια. Το έγκλημα, που έχει αποτέλεσμα και τον αφελληνισμό του αγροτικού τομέα, ο οποίος είναι ένα από τα ακατέργαστα διαμάντια μας (καθώς δεν έχει αναπτυχθεί στον βαθμό που θα έπρεπε), ξεκίνησε όταν ιδιωτικοποίησαν άρον άρον οι... προλαλήσαντες των σημερινών κυβερνήτες (Σαμαράς και Βενιζέλος) την Αγροτική Τράπεζα, που πέρασε στην Τράπεζα Πειραιώς. Και το έγκλημα ολοκληρώθηκε με την ανακεφαλαιοποίηση, μετά την οποία η Τράπεζα Πειραιώς ελέγχεται σε ποσοστό 74% από ξένα funds».
Και το δημοσίευμα συνεχίζει αναφέροντας πως «έτσι, από δω και πέρα, ο Έλληνας αγρότης -το χωράφι του, το σπίτι του, η σοδειά του- θα είναι στο έλεος των «αρπακτικών»... Με τους ξένους να κανονίζουν τι θα καλλιεργεί, τι προϊόντα θα παράγει ο τόπος, ανάλογα με τα συμφέροντα των εξουσιαστών μας, όπως και τις τιμές στις οποίες θα πωλούνται τα προϊόντα. Δεν ξέρουμε αν ο πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργείται με το πέρασμα των δανείων που είχε δώσει η Αγροτική Τράπεζα (το 62,4% είναι «κόκκινα») στα ξένα αφεντικά των τραπεζών. Αν έχει καταλάβει τι θα συμβεί όταν πάνε να πετάξουν τους αγρότες έξω από τα χωράφια τους. Και σε ποια χέρια μπορεί να περάσουν οι αγροτικές εκτάσεις της Θράκης».
Είναι μόνο της Θράκης, αγαπητοί αναγνώστες του Pella24; Δεν είναι κι άλλων παραμεθόριων περιοχών όπως η Πέλλα και οι όμοροι Νομοί της; Πόσοι αγρότες αυτή τη στιγμή έχουν δάνεια στην Πέλλα; Μεμονωμένα μπορεί να μην είναι υπέρογκος ο αριθμός, αλλά μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα κάνουν οργανώσεις που προσπαθούν, που έχουν την τάση εξυγίανσης και σωστής λειτουργίας, όπως για παράδειγμα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Πέλλας (πρώην ΕΑΣ Γιαννιτσών); Φαντάζεστε οι αγρότες να γίνουν υπάλληλοι στα ξένα funds, που θα μπορούν να ελέγχουν και να τους ανήκουν γη και άνθρωποι;
Είναι τρομακτικό, είναι μια ριζική αλλαγή στο status της κοινωνίας των αγροτικών περιοχών. Είναι το παρόν και το μέλλον που έφερε η «Κοινή Αγροτική Πολιτική» (ΚΑΠ) τόσα χρόνια, χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Είναι το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας, χωρίς επίσης να ανοίξει ρουθούνι. Τώρα όμως πολλά ρουθούνια θα ανοίξουν. Γιατί θα δει ο αγρότης, θα δει ο πολίτης της Πέλλας, της χώρας, ότι καταρρέοντας ο ένας εκ των δύο πυλώνων θα καταρρεύσει και πολύς κόσμος ακόμη. Η αγορά, μια σειρά επαγγελμάτων που συνδέονται με τα αγροτικά τι θα γίνουν, που ήδη βρίσκονται σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης»;
Οι Βουλευτές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Όπως η Κυβέρνηση έτσι κι αυτοί έχουν γίνει «άβουλα όντα». Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι ο Υπουργός, παρά την παρουσία Βουλευτών ενίοτε (ήταν ο Γ. Σηφάκης στην τελευταία συνάντηση στην Αθήνα), λέει τα δικά του, με κατάληξη πάντοτε «το καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα». Γιατί υπάρχει τότε; Καταλαβαίνει πραγματικά τι συμβαίνει ή έχει άγνοια κινδύνου; Ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα.
Γι’ αυτό οι αγρότες ανανεώνουν το αγωνιστικό τους ραντεβού για το δεύτερο 10ήμερο του Ιανουαρίου του 2016. Τότε, ευχόμαστε, όταν καταλάβουν τι συμβαίνει στο σύνολο τους (γιατί υπάρχουν κι αυτοί που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου), να μην δούμε ένα νέο Κιλελέρ, με αγρότες εξαγριωμένους γιατί διαφορετικά μεγάλωσαν, άλλα σχέδια έκαναν και δεν έγιναν τεχνογνώστες της γης για να γίνουν κολίγοι…
