Είστε εδώ

Μήπως βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια;

12/07/2016
Μπάχαλο με το ροδάκινο, αφού οι Μεταποιητές προειδοποιούν για τους παράνομους (ξαφνικά) και οι Συνεταιριστές φωνάζουν για τα στέκια των μεταποιητών!
Τέτοιο αλαλούμ είδαμε κι άλλες χρονιές, αλλά φέτος συμβαίνει το κάτι άλλο! Ένα πράγμα που θυμίζει το «ο σώζων εαυτόν σωθείτω», σε όλο του το μεγαλείο, μιας και ο καθένας κοιτάει τη δική του πλευρά και όχι το κοινό καλό της παραγωγής και μεταποίησης του προϊόντος, όπως εδώ και δεκαετίες θα έπρεπε να γίνεται. Το κάθε πέρσι και καλύτερα έφερε την κατάσταση, ειδικά στο ροδάκινο, σε ένα μπάχαλο, που αν το παρακολουθούσε κάποιος εκτός Ελλάδας, θα έριχνε άφθονο γέλιο με όλα όσα μας «δέρνουν».
 
Γιατί όλος αυτός ο πρόλογος; Είναι απλά τα πράγματα.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Κ.Ε

Καταρχήν είναι η ανακοίνωση της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος, η οποία είναι απόρροια, σύμφωνα με τους συνεταιριστές, του «βγάζω τα μάτια μου με τα ίδια μου τα χέρια». Με υπογραφή του Προέδρου της Ε.Κ.Ε. Κωνσταντίνου Αποστόλου, η Ένωση των μεταποιητών ενημέρωσε ότι την περασμένη Κυριακή τα 17 κονσερβοποιεία μέλη της Ε.Κ.Ε. παρέμειναν κλειστά και δεν παρέλαβαν συμπύρηνα ροδάκινα. Όπως αναφέρεται «αυτή η κίνηση ήταν μια συμβολική πράξη διαμαρτυρίας από την πλευρά των μεταποιητών για την απαράδεκτη ποιότητα του συμπύρηνου που παραλήφθηκε την πρώτη εβδομάδα λειτουργίας των εργοστασίων και κυρίως τη συγκομιδή και παράδοση πράσινων, εντελώς άγουρων ροδάκινων. Επιδιώκουμε με αυτό τον τρόπο να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου για το συμπύρηνο και τα προϊόντα του, κομπόστα, χυμό, κατεψυγμένα που φέρνουν εισόδημα σε 12.000 αγροτικές οικογένειες και χιλιάδες εργαζόμενους, μόνιμους και εποχικούς».

Η Ε.Κ.Ε. μάλιστα σημειώνει ότι «τα σημάδια από τις αγορές διάθεσης του τελικού προϊόντος δεν είναι καλά. Οι ανταγωνιστές μας, κυρίως οι Κινέζοι, ανεβάζουν χρόνο με το χρόνο την ποιότητα των προϊόντων τους. Αντιθέτως, εμείς, κάθε χρόνο ανταποκρινόμαστε όλο και πιο δύσκολα στις προσδοκίες των πελατών για κορυφαία ποιότητα, που είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα των προϊόντων μας και ο λόγος που παραμένουμε η πρώτη σε εξαγωγές κομπόστας ροδάκινου χώρα στον κόσμο». Επισημαίνει δε ότι «όλοι γνωρίζουμε ότι όσο καλή δουλειά και αν γίνει στο εργοστάσιο, η ποιότητα της κομπόστας αλλά και το κόστος της είναι συνάρτηση της ποιότητας των φρούτων. Τα τελευταία χρόνια, η ποιότητα αυτή είναι κάθε χρόνο και χειρότερη. Παρουσιάστηκε δε και το νέο και ανεξήγητο φαινόμενο τα ροδάκινα να συγκομίζονται πράσινα, κάτι που πλήττει τόσο τη βιομηχανία που δεν έχει καμία χρήση για αυτά τα ροδάκινα, όσο και τον αγρότη που χάνει σε κιλά παραδοτέου προϊόντος και συνεπώς σε εισόδημα».

Αμέσως μετά γίνεται αναφορά στην κατάσταση που υπάρχει σήμερα, αναφέροντας κατ’ ουσίαν αυτά που μας κατήγγειλαν Συνεταιριστές, τόσο του Παλαιού Μυλοτόπου, όσο και των Γαλατάδων. «Οι λόγοι για την υποβάθμιση της ποιότητας του συμπύρηνου είναι πολλοί και σύνθετοι. Η διάλυση των συνεταιρισμών, οι οικονομικές δυσκολίες των αγροτών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα της φροντίδας των χωραφιών τους, η αγανάκτηση του αγρότη για τα συσσωρευμένα προβλήματα που εκφράζεται αυτοκτονικά ως οργή εναντίον της ίδιας της παραγωγής του, οι διάφοροι τυχάρπαστοι «έμποροι» που λυμαίνονται το προϊόν παράτυπα και παράνομα κάθε καλοκαίρι κάτω από ομπρέλες και μέσα σε βενζινάδικα, αλλά και οι βιομηχανίες που κάτω από την πίεση της παραγωγής που πρέπει να βγει σε 45 ημέρες και των παγίων εξόδων που τρέχουν αναγκάζονται να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεων τους και παραλαμβάνουν ροδάκινα κακής ποιότητας, προερχόμενα από οποιαδήποτε πηγή».

Τελικώς και υπό την διευκρίνιση ότι «ξέρουμε μετά από τόσα χρόνια ότι ούτε βιομηχανίες χωρίς καλούς παραγωγούς συμπύρηνου μπορούν να υπάρξουν, ούτε παραγωγοί χωρίς βιομηχανίες», η Ε.Κ.Ε. τονίζει πως «πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η ποιότητα είναι προς όφελος όλων μας και η υποβάθμισή της θα είναι η καταστροφή μας. Ένα πράσινο ροδάκινο που θα μπει σε ένα κουτί μπορεί να σημάνει επιστροφή προϊόντων, απώλεια ενός πελάτη, υποβάθμιση της αξιοπιστίας μιας επιχείρησης. Είναι στο χέρι μας να κοιταχτούμε στα μάτια και να αποφασίσουμε αν θέλουμε να σώσουμε το προϊόν αυτό ή αν θα παραδώσουμε τα σκήπτρα της ποιότητας και άρα τα εισοδήματά μας στον ανταγωνισμό».

«ΜΑ, ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ!»

Πολλά ζητήματα που σηκώνουν και πολλή συζήτηση πιθανόν. Γιατί λόγος γίνεται (χωρίς αναφορά συγκεκριμένη) για άγνωστους εκ Βαλκανίων που έρχονται στην Ελλάδα, μπαίνουν στους χωραφόδρομους, δίνουν ραντεβού με αγρότες και παραλαμβάνουν προϊόντα. Μαύρα (κι άραχνα), τελείως παράνομα και χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο.
«Οι βιομηχανίες μεταποίησης, όχι όλες και το τονίζω αυτό, δημιουργούν οι ίδιες στέκια, δεν αναφέρουν την τιμή που θα δώσουν για το ροδάκινο και αυτή τη στιγμή διαμαρτύρονται κιόλας. Τι προϊόν περιμένεις να πάρεις όταν βιάζεσαι κι εσύ, κάνεις και τον άλλο να βιάζεται, με αποτέλεσμα για να διώξει το προϊόν του το παραδίδει ακόμη και άγουρο;», σημείωσε στo Πέλλα24 ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παλιού Μυλοτόπου Γιάννης Λυσίτσας.
«Αυτό κάνουν οι βιομηχανίες. Εμείς προσέχουμε και τι παραλαμβάνουμε και τι δίνουμε στους μεταποιητές που συνεργαζόμαστε (σ.σ.:κάνοντας αναφορά σε μία μεταποιητική στη Λάρισα και στον τοπικό Κρόνο στην Πέλλα)», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Λυσίτσας, ενώ την ίδια στιγμή καταγγέλλει ότι «οι παραγωγοί είναι στον αέρα και δεν γνωρίζουν την τιμή του προϊόντος. Πόσα θα δούμε φέτος ακόμη;».
 
 
Πολλά μάλλον, απαντάμε εμείς. Βρισκόμαστε στο μέσον του καλοκαιριού και έχουμε ήδη δει και ακούσει πολλά. Μέχρι τον Σεπτέμβρη, ποιος παραγωγός και ποιος μεταποιητής ζει και πεθαίνει…

Plain text

  • Δεν επιτρέπονται ετικέτες HTML.
  • Διευθύνσεις ιστού και e-mail μετατρέπονται αυτόματα σε παραπομπές.
  • Αυτόματες αλλαγές γραμμών και παραγράφων.
CAPTCHA
Θέλουμε να προσδιορίσουμε ότι είστε πραγματικός χρήστης και να αποτρέψουμε μηχανικές αυτοματοποιημένες συνδέσεις.
Image CAPTCHA
Εισάγετε τους χαρακτήρες που φαίνονται στην εικόνα.