- στην τιμή στο ροδάκινο
- στο σημείο που βρίσκονται οι σχέσεις μεταποιητών-παραγωγών (με υπάρχουσες «εξαιρέσεις»)
- στην επιφύλαξη και απαισιοδοξία που εκφράζουν οι παραγωγοί και οι συνεταιριστές
Μία απίστευτα μπερδεμένη κατάσταση επικρατεί φέτος με το συμπύρηνο ροδάκινο, κάτι που δεν έχει συμβεί άλλες χρονιές. Το μπέρδεμα είναι η εκατέρωθεν «σχέση» που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των μεταποιητών και των παραγωγών, με το προϊόν να βρίσκεται στη μέση, χωρίς ακόμη να έχει καθοριστεί τιμή. Η τιμή…τιμή δεν έχει, λέει μια παροιμία, εκφράζοντας την «τιμιότητα», αλλά μεταφορικά φαίνεται ότι πάει γάντι στην περίπτωση μας. Μεταξύ τιμίων τιμιότητα λοιπόν αναζητάται, με την ειλικρίνεια να βρίσκεται κάπου εκεί ανάμεσα, στην τιμή του ροδακίνου.
Μέχρι τη στιγμή που εκδόθηκε η ανακοίνωση της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδας, μία ανακοίνωση που έγινε ξαφνικά και που έχει σημεία τα οποία προκαλούν ερωτηματικά, οι συνεταιριστές είχαν πραγματοποιήσει συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ε.Κ.Ε. Κώστα Αποστόλου, από τον οποίο όπως λένε, πήραν τη διαβεβαίωση ότι «το επόμενο διάστημα θα υπάρξει τιμή». Κάτι τέτοιο δεν έγινε, εκδόθηκε η ανακοίνωση της Ε.Κ.Ε. και το θέμα παρέμεινε σε εκκρεμότητα. Στοιχείο που δημιουργεί την κατάσταση αυτή είναι φυσικά η μειωμένη φετινή παραγωγή. Είναι λογικό να είναι ζητούμενο η ποιότητα, μιας και όταν το προϊόν μειώνεται όλοι οι εμπλεκόμενοι γίνονται πιο απαιτητικοί.
«Εγώ παράπονα δεν άκουσα»
«Εγώ παραδίδω σε 6-7 βιομηχανίες και καμία δεν μου διαμαρτυρήθηκε για πράσινο ή άγουρο ροδάκινο», όπως σημείωσε συνεταιριστής στο Πέλλα 24, που προεδρεύει σε υγιέστατο, προϊόν συνένωσης, Συνεταιρισμό. Ο Πρόεδρος Δημήτρης Μουστέρας ανέφερε με σαφήνεια που αφοπλίζει «τι να λέμε τώρα πάλι. Για τα στέκια; Κάθε καλοκαίρι τα ίδια λέμε, η κατάσταση δεν αλλάζει».
Να θυμίσουμε ότι η Ε.Κ.Ε. στην ανακοίνωση της έκανε λόγο για παραλαβή «άγουρων ροδακίνων», ενώ έκλεισε τα εργοστάσια προς «ένδειξη διαμαρτυρίας» γι’ αυτό. Κάποιοι λένε ότι υπάρχουν και Ομάδες Παραγωγών που σιωπούν περιέργως και δεν φαίνεται να τους… πολυαπασχολεί η τιμή. Τον λόγο, τον ξέρουν μόνο οι ίδιοι. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν «υποψίες» ότι όλα γίνονται για να υπάρξει «συγκράτηση της τιμής». Αυτό το παιχνίδι εις βάρος ποίου είναι; Αν βάλουμε το κεφάλι μας κάτω και σκεφτούμε, η λογική λέει ότι είναι εις βάρος όλων!
Άγουρα... Χρόνια
«Πρέπει να επανακτηθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ μεταποιητών, συνεταιριστών και παραγωγών. Έχει πάψει να υπάρχει αυτό, πρέπει οπωσδήποτε να επανέλθει, αλλιώς χαμένοι θα βγούμε όλοι», τονίζει ο κ. Μουστέρας, συμπληρώνοντας με νόημα «είναι σαν τις σιδηροδρομικές γραμμές. Είναι πράγματα που πάνε παράλληλα». Επανερχόμενος στο θέμα των «άγουρων» ροδακίνων επισήμανε πως περιμέναμε την πρώτη ποικιλία που βάζουμε, την Κατερίνα. Ποιόν συμφέρει να κόψει άγουρα; Κανέναν. Υπάρχει απώλεια βάρους 30-40%, οπότε δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο».
Πάντως ήταν γνωστό και είχε αναφερθεί σε ρεπορτάζ ότι οι µεταποιητές, λόγω έλλειψης πρώτης ύλης, θα χρειαστεί να πληρώσουν ακριβότερα, ενδεχοµένως και για χαµηλής ποιότητας πρώτη ύλη, καθώς οι ετήσιες ανάγκες τους ξεπερνούν τους 300.000 τόνους, µε συνέπεια όπως λένε, να αυξηθεί το κόστος (δαπάνες για διαλογή, α’ ύλη προς χυµό κ.λπ.) και να µειωθεί η ανταγωνιστικότητα στις διεθνείς αγορές. Δεν λέει κανείς ότι έχουν άδικο. Αλλά ο παραγωγός; Γι’ αυτόν δεν μπορεί να βρεθεί χρυσή τομή, έστω μεταξύ Υπουργείου-Μεταποιητών, σε μια προσπάθεια συνεννόησης με βάθος; Αλλά, ποιο βάθος, όταν κανείς δεν ξέρει πόσοι αγρότες θα έχουν μείνει του χρόνου απ’ όλα όσα θα ισχύουν σε ασφαλιστικές εισφορές, ΕΛΓΑ, φόρους. Ακόμη αυτά δεν τα έχουν καταλάβει οι παραγωγοί ως φαίνεται.
Άστα κάτω, πού τα πας...
«Στην πλειονότητα των φυτειών στην Ηµαθία και την Πέλλα, όσο και σε περιοχές της Λάρισας, σε Τύρναβο και Αγιά, η ζηµιά αγγίζει το 40% κι αφορά πολλές ποικιλίες, όπως την υπερπρώιµη Κατερίνα, αλλά και τις Andross, Α37 και την όψιµη Everts», μας είχε πει από τον Μάιο Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου και συγκεκριμένα της διπλανής μας Ημαθίας, ο Τάσος Χαλκίδης.
Καµπανάκια για προβλήµατα µε τις πληρωµές των παραγωγών, χτύπησε από τις αρχές του μήνα ο Ιωάννης Μούρτζιος, για εκείνους που παραδίδουν στα στέκια που ξεφύτρωσαν και φέτος σαν µανιτάρια σε Πέλλα και Ηµαθία. «Στα συµπύρηνα είναι πολύ ελλειµµατική η παραγωγή, οπότε υπάρχει µεγάλος ανταγωνισµός ανάµεσα στα εργοστάσια για το ποιος θα πάρει την πρώτη ύλη. Για τις τιµές, βέβαια, κανείς δεν ξέρει ακόµη. Όλοι αγοράζουν ανοικτά και επειδή οι ιδιώτες έχασαν πολλά λεφτά στα ακτινίδια, φοβάµαι ότι θα σκάσουν µεγάλα κανόνια», είπε ο κ. Μούρτζιος, σηµειώνοντας ότι «έξω ακούγεται πως αγοράζουν µε µια προκαταβολή 20 λεπτά και µετά στην εκκαθάριση όπου κλείσει η αγορά».
Το ρόλο των στεκιών στηλιτεύουν και άλλοι παραγωγοί, ενώ την ίδια στιγμή οι μεταποιητές, όπως είχαμε αναφέραμε και παλαιότερα, κάνουν λόγο για «ξένους που έρχονται και παίρνουν προϊόν μέσα στα χωράφια», κάτι που αναφέρθηκε και στην ανακοίνωση της Ε.Κ.Ε.
Μύλος δηλαδή. Γύρω γύρω όλοι και στο τέλος μια τρύπα στο νερό. Θυμίζει αυτό που μας ανέφερε προ δύο εβδομάδων το μέλος της Πανελλήνιας Συντονιστικής μπλόκων και επικεφαλής του μπλόκου Γυψοχωρίου-Τριφυλλίου Χρήστος Κάμτσης: «Να σκεφτούν οι μεταποιητές, όπως και η πολιτεία βέβαια, ότι σε λίγο καιρό μπορεί να μην υπάρχουν παραγωγοί. Τότε να δω τι θα γίνει και τι πανηγύρι θα γίνεται».
